วันอาทิตย์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

โตเกียวเมืองหลวงของญี่ปุ่น



...โตเกียวเป็นเมืองที่ควรไปเที่ยวอย่างยิ่ง เพราะมีศิลปะ วัฒนธรรม การเมือง และความเจริญ ในหลาย ๆ ด้านมากกมาย...
คณะของเรามี  24  คน  ออกเดินทางจากสนามบินดอนเมือง  กรุงเทพฯ  ประเทศไทยเวลา  23.00  นาฬิกา  โดยเครื่องบินทัวร์ญี่ปุ่น  ใช้เวลาประมาณ  6  ชั่วโมง  ก็ถึงสนามบินนาริตะในกรุงโตเกียว  ประเทศญี่ปุ่น  ประมาณ  05.00  นาฬิกาของวันถัดไป  กว่าจะตรวจกระเป๋าเดินทางเพื่อเข้ากรุงโตเกียว ก็เป็นเวลา  06.00  นาฬิกา  ทางบริษัททัวร์ได้นำรถยนต์มารับพวกเราไปที่โรงแรมในกรุงโตเกียว
                ระยะทางจากสนามบินนาริตะถึงโตเกียว  60 กิโลเมตร  รถยนต์ใช้เวลาวิ่งประมาณ  45  นาทีก็ถึงโรงแรมที่พัก  ไกด์ประจำทัวร์ของเราบอกว่า
                เราจะรับประทานอาหารเช้าที่นี่  แล้วจะไปชมพระราชวังอิมพีเรียล  หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้วเมื่อรับประทานอาหารเสร็จ  ไกด์ได้ให้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงสำหรับเข้าห้องน้ำ  แปรงฟัน  เดินเล่น  เดินชมสินค้าในร้านทั้งในโรงแรมและรอบ ๆ โรงแรม  บางคนก็ไปซื้อซองจดหมาย  แสตมป์  โปสการ์ด  เพื่อส่งไปเมืองไทยพร้อมทั้งแจ้งข่าวให้ทราบว่า  บัดนี้คณะของเราได้เดินทางถึงประเทศญี่ปุ่นโดยปลอดภัยแล้ว  ไม่ต้องเป็นห่วง
                พอได้เวลาตามที่ไกด์นัดหมายไว้  พวกเราก็ขึ้นรถยนต์ซึ่งจอดรออยู่ที่หน้าโรงแรมเพื่อเดินทางไปชมพระราชวังอิมพีเรียลต่อไปทัวร์ญี่ปุ่น
                ข้าพเจ้าเลือกที่นั่งตอนหลังของรถยนต์เพื่อจะได้หลับสักงีบหนึ่ง  แล้วข้าพเจ้าก็หลับไปจริง ๆ เพราะความง่วงนอน...เนื่องจากหลับบนเครื่องบินนิดหน่อยเท่านั้น
                ข้าพเจ้าตื่นขึ้นมา  ก็ปรากฎว่าทุกคนในคณะลงไปชมพระราชวังอิมพีเรียลกันหมดแล้ว  เหลือเพียงข้าพเจ้ากับคนขับรถยนต์อีกคนหนึ่ง
                คนขับรถยนต์นั้นทัวร์ญี่ปุ่น  คงพูดภาษาอังกฤษกับภาษาไทยไม่ได้  ส่วนข้าพเจ้าก็พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เลย  ดังนั้นจึงไม่ได้พูดอะไรกัน  ข้าพเจ้าจึงมาจากรถยนต์...มานั่งรอพรรคพวกที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ซึ่งอยู่ข้างถนนนั่นเอง
                ข้าพเจ้านั่งคิดอยู่ในใจว่า...ถ้าขืนหลับอยู่ในรถยนต์นั้น  บางทีข้าพเจ้าอาจจะไม่มีอากาศสำหรับหายใจ  เพราะรถยนต์คันนั้นเป็นรถปรับอากาศ  เมื่อปิดเครื่องปรับอากาศในรถยนต์หมด  อากาศจากข้างนอกก็เข้าไปในรถยนต์ไม่ได้ ออกซิเจนในรถยนต์จะค่อย ๆ หมดไป  ในที่สุดจะมีแต่คาร์บอนออกไซด์อย่างเดียว...ซึ่งอาจจะทำให้ตายได้...โดยหน้าที่แล้วไกด์นั้น  น่าจะดูแลลูกทัวร์ให้ทั่วเสียก่อนว่า  ลงจากรถยนต์หมดแล้วหรือยัง... แต่ก็นึกเห็นใจไกด์ด้วยเหมือนกันที่ต้องทำงานหนักในหน้าที่ไกด์...ย่อมมีผิดพลาดได้
                ข้าพเจ้านั่งรอ...อยู่นานทีเดียว...เมื่อคณะพวกเราออกมาจากพระราชวังอิมพีเรียล ทัวร์ญี่ปุ่น ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ต่อว่าอะไร  เพียงแต่เล่าให้ฟังว่า  ข้าพเจ้านั่งหลับอยู่ตอนหลังของรถยนต์  ไม่มีใครปลุกเลยจึงไม่มีโอกาสได้ชมพระราชวังอิมพีเรียล             หลังจากที่คณะของเราได้เข้าชมพระราชวังอิมพีเรียลแล้วจึงกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมต่อไป